Ik walg gewoon van de hele consumptiemaatschappij

Iedereen voelt wel aan dat er iets slechts kleeft aan onze comsumptiementalitieit. Meer toch kunnen we niet zonder. Zodra we stoppen met consumeren, daalt de economische groei of ontstaat er zelfs krimp. Het verschil tussen groei en krimp is soms maar één procent. Toch zijn er steeds meer mensen die proberen te ontsnappen aan deze gedachte en bewust kiezen voor iets anders. De een zoekt het in bewust minder werken, de ander in minder kopen of bewuster kopen. Een derde zoekt het in hergebruik of richt in een kleine of grotere kring tot produceren voor elkaar en dan ruilen. Jij timmert mijn tafel, dan kom ik 3 weken bij jou eten. Krimp is de nieuwe groei. De overheid fint dit allemaal niet leuk. Zij verdient haar geld met belasting op handel – BTW – of productie en winst – loon- en vennootschapsbelasting. Maar als we goed om ons heen kijken zijn we in Nederland te braaf. Vinden in vele landen niet al lang deze alternatieve vormen van krimp plaats. In Spanje kon ik bijna niet meer pinnen in de restaurants, in Griekenland kreeg ik korting op de overtocht als ik contant betaalde. Zijn wij in Nederland niet gewoon te lief en netjes?